‘Vage’ klachten

Mijn partner Albert ‘kampt’ al jaren met allerlei ‘vage’ klachten. Daarvan springt het gewichtsverlies nog wel het meest in het oog. Met een gewicht van 57 kilogram was hij altijd al tenger. Maar sinds 3 à 4 jaar verliest hij geleidelijk steeds meer gewicht met onlangs het dieptepunt van 50 kilo.

De meeste mensen krijgen met dit gewicht de classificatie ‘ernstig ondergewicht’, maar dat is met zijn postuur nog niet aan de orde. Maar toch: een afname van 7 kilo is verontrustend. Jaren geleden trok hij al aan de bel voor het gewichtsverlies en ook voor andere klachten zoals vermoeidheid en nek- en schouderklachten. De huisarts nam hem gelukkig serieus. En dus werd er bloedonderzoek uitgevoerd, er werden scans gemaakt, een echo. Het leverde niet veel op, op een enkele galsteen na. ‘Hij moest het maar even een tijdje aankijken’, was het advies.

Dit voorjaar ging Albert weer opnieuw met zijn klachten naar de huisarts. Er volgden verschillende onderzoeken. Eerst een bloedonderzoek en een ontlastingsonderzoek door de huisarts. Daar kwam een verhoogde leverwaarde uit met het advies geen alcohol meer te drinken (wat hij al haast niet deed). Hoewel de aanpassing gering was, zagen de leverwaarden er zes weken later toch beter uit. Maar…… het gewichtsverlies ging door.

Nader onderzoek in het ziekenhuis volgde. Een CT-scan van de longen, opnieuw bloedonderzoek, nog een keer een röntgenfoto. Op de foto’s was er wel iets te zien: een kleine verdikking bij de luchtpijp, ter hoogte van de longen. Maar of het iets was….? Bij het laatste gesprek met de internist, vierenhalve maand na het eerste gesprek met de huisarts, is nog altijd niet duidelijk wat er aan de hand is. En dus besluit de internist de darmen een inspectiebeurt te laten ondergaan. Bovendien gaat de internist buurten bij de longarts over de afwijking bij de longen. Afwachten dus maar weer. In de hoop dat hij niet nog verder afvalt, want dan moet hij meteen aan de bel trekken.  

Dat het een hele opgave kan zijn om tot een juiste diagnose bij ‘vage’ klachten te komen, heb ik vijf jaar geleden zelf ervaren. Ik kreeg toen uiteindelijk de diagnose tweezijdige borstkanker na een lange zoektocht in het doolhof dat de medische wereld toch wel is. Ik kreeg de diagnose pas na veel doorzettingsvermogen en aandringen van mijn kant op nader onderzoek. Als ik niet zo assertief en alert was geweest, had ik deze diagnose wellicht helemaal niet gekregen….. En had ik misschien nog wel lange tijd (deels) onbehandeld met borstkanker doorgelopen. Deze ervaring helpt me enorm om nu bij Albert ook assertief en alert te zijn!