Biologische boeren kunnen nog zo nauwgezet te werk gaan, soms is het onvermijdelijk dat hun producten worden vervuild. Maar mogen die producten dan nog wel biologisch worden genoemd?
De vervuiling van biologische producten is meestal de schuld van de buren. Een biologische boer heeft een perceel uien dat grenst aan een perceel aardappelen van een niet-biologische boer. Die spuit zijn piepers wel een keer of acht, negen per seizoen. De wind hoeft maar een keer de verkeerde kant op te waaien en het giftige goedje daalt op de biologische uien neer. Mag de uienteler zijn producten dan nog steeds biologisch noemen?
Alleen puur natuur
EU-landbouwcommissaris Hogan is glashelder. Alleen puur natuur mag wat hem aangaat biologisch worden genoemd. Zodra een biologisch product gifresiduen bevat, mag het niet langer als biologisch te boek staan.
De Nederlandse biologische belangenvereniging Bionext is het hiermee faliekant oneens. Als Hogan zijn zin krijgt, worden biologische boeren volgens Bionext verantwoordelijk voor de vervuiling van de gangbare landbouw.
Twinig procent
Directeur Bavo van den Idsert van Bionext: “De biologische landbouw gebruikt geen chemisch-synthetische middelen. Daarom wordt ook in meer dan 80 procent van de biologische producten geen residuen aangetroffen. In een kleine 20 procent van de biologische grondstoffen worden minieme resten van chemisch-synthetische middelen aangetroffen door achtergrondvervuiling. En die druk neemt toe, bijvoorbeeld door het excessief gebruik van glyfosaat in de gangbare landbouw.”
“Pech”
Hoofdredacteur Dick Veerman van Foodlog vindt dat Bionext ten onrechte ach en wee roept. “Uiteraard, als overal om je heen wordt gespoten, zit je er als biologische teler ook een beetje mee. Maar is dat een reden om zo hard te pleiten voor biologisch als natuurlijk óók giftig? Ook een excellente wijndruivenboer is afhankelijk van zijn bijzondere plekje. Heeft hij dat niet en is hij wel een goede wijnmaker, dan heeft hij gewoon een beetje pech of moet hij als ondernemer op zoek naar een betere plek voor zijn bedrijf. Als ik biologisch wil, wil ik echt biologisch.”
Dilemma
Probleem is dan wel hoe een biologische boer kan weten dat zijn producten ‘besmet’ zijn. Hij is er immers lang niet altijd bij als de buurman de aanpalende percelen met pesticiden laat besproeien. En een boerenbedrijf verkassen naar een plek die kosher is, is ook gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Weet de biologische boer wel van de ‘besmetting’, dan komt hij voor een akelig dilemma te staan: toch gewoon als biologisch op de markt brengen en dan maar hopen dat hij geen controle krijgt of als niet-biologisch te koop aanbieden en dan verlies lijden vanwege de biologische teelt die nu eenmaal duurder is dan reguliere verbouw van landbouwproducten.
Beeld: garden.lovetoknow.com
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
