Na een op genezing gerichte darmoperatie, mag de interval tussen de chemokuren gerust wat langer duren. Een Nederlandse studie analyseerde de lotgevallen van 3.376 mensen bij wie tussen 2010 en 2016 een niet-uitgezaaide darmtumor verwijderd is en concludeert: ‘De wachttijden die de huidige behandelprotocollen als een objectief doel stellen, zouden een richtinggevend moeten zijn in plaats van strikte doelen.’
‘Bij de behandeling van colonkanker worden strikte wachttijddoelen afgedwongen’, schrijft een team van artsen en onderzoekers van Maastricht University en zes Zuid-Nederlandse ziekenhuizen deze maand in de British Medical Journal – samenvatting. ‘Dat laat professionals geen ruimte geen ruimte de behandelinterval te verruimen wanneer dat raadzaam zou zijn. Bijvoorbeeld om een gezondheidsstatus van een patiënt te optimaliseren door middel van prehabilitatie.’
Met hun studie wilden de onderzoekers vaststellen of een langere interval tussen de chemo’s geassocieerd is met een ‘klinisch relevante verslechtering in de algemene en de kankervrije overleving’. Want, zo motiveren ze hun werk: ‘Goede studies die de huidige doelen ondersteunen ontbreken.’
En ook hun studie blijkt het geldende protocol geen ruggensteun te geven. Na 2016 keerde bij 505 van de bovengenoemde patiënten de kanker terug – vijftien procent van totaal. Achteraf bleek het geen verschil te hebben gemaakt of zij maximaal 34 dagen tussen hun behandelingen hadden zitten of meer. De kans op recidief was gelijk bij een behandelinterval tussen 35 en 49 dagen; en ook als de pauze langer dan 45 had geduurd.
Wat uitstel betekende voor het algemene overlijdensrisico was niet eenduidend. ‘Maar daar werd geen verband gevonden.’
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
