Freekeh

Freekeh is harde tarwe die onrijp wordt geoogst en met kaf en al in de zon wordt gedroogd. Het graan wordt vervolgens voorzichtig in brand gestoken waardoor alleen het stro en het kaf van de tarwe ontvlammen (dat geeft het de geroosterde smaak). Vervolgens worden de tarwekorrels tegen elkaar gewreven en in hele kleine stukjes gebroken.

Eigenlijk is freekeh niet een andere graansoort (het is tenslotte tarwe) maar een manier van productie. Hier dankt het dan ook zijn naam aan. Freekeh betekent in het Arabisch namelijk “tegen elkaar wrijven”.
Freekeh wordt vooral veel gebruikt in de Noord-Afrikaanse en Arabische keuken, maar is nu ook steeds vaker te vinden in de natuurwinkel en grotere supermarkten.

Vezelrijk
Freekeh zit boordevol vezels (drie keer zoveel als bruine rijst), ijzer, nicaine, vitamine B6 en magnesium. Het scoort laag op de glycemische index. Omdat freekeh geoogst wordt wanneer de tarwe nog erg jong is, bevat het meer proteïnen, vezels en mineralen dan oudere, ‘rijpere’ tarwe.
Luteïne en zeaxanthine zijn ook te vinden in Freekeh, antioxidanten die in verband worden gebracht met het voorkomen van ouderdomsblindheid.

Probioticum
Freekeh heeft de eigenschap om als probioticum zijn werk te doen in de darmen. Het ondersteunt de aanmaak van goede bacteriën.

Freekeh wordt hetzelfde bereid als rijst maar is niet glutenvrij.

MMV advies
Omdat het graan geroosterd wordt, wordt freekeh niet aanbevolen aan kankerpatiënten.

Latijnse naam: 
Triticum

Wanneer te verkrijgen: 
Het gehele jaar.

Literatuur:

• Alvarez P, Alvarado C, Puerto M, Schlumberger A, Jimenez L, De la Fuente M. Improvement of leukocyte functions in prematurely aging mice after five weeks of diet supplementation with polyphenol-rich cereals. Nutrition. 2006 Jun 27; [Epub ahead of print] . 2006. PMID:16809023.
• Suzuki R, Rylander-Rudqvist T, Ye W, et al. Dietary fiber intake and risk of postmenopausal breast cancer defined by estrogen and progesterone receptor status–a prospective cohort study among Swedish women. Int J Cancer. 2008 Jan 15;122(2):403-12. 2008. PMID:17764112.