Dit jaar was ik van plan voor oudejaarsavond eens flink uit te pakken. Oliebollen uit de oven, zelfgemaakte ragoutbakjes gevuld met paddenstoelenragout en zelf gedroogde groentechips als knabbeltje voor tussendoor.
Begin november, tussen de verjaardag van mijzelf en manlief, nodigde ik naaste familie en vrienden uit voor een etentje in onze galerie. Peter keek bedenkelijk…. 35 man? Ik begon enthousiast uitnodigingen te maken, ellenlange recept- ideeën uit te werken, en te informeren wie er een paar supergrote soeppannen te leen had.
Het leuke van ‘eten bij ons in Wittelte’ is dat je nooit weet welke mensen je gaat ontmoeten en hoe een avond zal verlopen.
Voor ons project ‘Eten bij ons in Wittelte’ eten we zoveel mogelijk uit eigen moestuin. Dit jaar hebben we al heel veel soorten tomaten, prei, sla, broccoli, pompoenen, komkommers en heerlijke sperziebonen kunnen oogsten. Of er ook boerenkool op het menu zal staan, dat zal de tijd leren!
Soms ziet Peter meer problemen dan ik en soms heeft hij daarin gelijk. Ik had in het interview over ons project 'eten bij ons in Wittelte' gezegd dat we acht tot tien gasten zouden kunnen ontvangen…
Dinsdagochtend, ik zit geconcentreerd achter mijn computer te werken, tot om 11.24 uur een mailtje binnenkomt met de vraag: is er een mogelijkheid om vanavond te komen eten bij u? Of vanmiddag een kopje thee te komen drinken?
