Ziekte, lijden en beproeving zijn geen zaken waar je op zit te wachten. Je hoort mensen dan dingen zeggen als: ‘mijn lichaam heeft me in de steek gelaten’ of ‘ik vertrouw mijn eigen lichaam niet meer’. Begrijpelijk. Je kunt je behoorlijk hulpeloos voelen wanneer het lot je treft in de vorm van een ziekte.
De meeste van onze opvoedkundige systemen leren ons onvoldoende om op een goede manier met teleurstelling en lijden om te gaan. De veerkracht en positieve instelling, waarover we dachten te beschikken, lijkt opeens verdwenen. Als sneeuw voor de zon weggesmolten! Veel mensen zijn erg gericht op het verzamelen van kennis en dingen die – in materieel opzicht – een goed bestaan garanderen. Bij ziekte blijkt – ironisch genoeg – dat ons zelf gelegde- fundament van duurzaam geluk het begeeft. Er klopt iets niet meer!
Een diep gevoel van kwetsbaarheid maakt zich van ons meester. Ons comfortabele leven staat te schudden op haar grondvesten. Het relatief soepele van ons bestaan, lijkt op een modderige zandweg te eindigen. Punt uit? Gelukkig niet!
Deskundigheid alom, de medisch specialisten hebben veel kennis, en in het complementaire circuit zijn er eveneens veel, heel veel, bewezen mogelijkheden, therapieën en behandelmethoden. Belangrijk hierbij is (ik heb het hier eerder in mijn columns over gehad) dat er kracht wordt gezocht in levensbeschouwelijke zaken, het mediteren of het stimuleren van de geest. Het gaat in dezen niet om een actie die voortkomt uit paniek onder het motto ‘baat het niet dan schaadt het niet’ of in ‘de juiste stemming’ komen. Het gaat veelmeer om rust en een ontspannen geest. Dat moet je je eigen maken. Of je nou gezond of ziek bent, het gaat om het ontlasten van het lichaam.
‘Ontspannen: je moet het je eigen maken’
Bij ziekte heeft het lichaam het zwaar. Een gezond lichaam kan heel veel hebben. Echter bij zowel ziekte als gezondheid is het goed om lichaam en geest rust te gunnen. Doe je dat voldoende? Of heb je het gevoel dat je daar geen tijd voor hebt, omdat je steeds op jacht bent naar je gelukkig voelen?
Het is mogelijk dat je daarom – ongemerkt – gevangen zit in het grondig gemis aan zelfkennis over je innerlijk potentieel om weerstand te bieden aan ziekte en lijden. Ik betoog hier niet een zweverig in jezelf oproepen van ‘ínnerlijk potentieel om positief te denken’, tegen beter weten in. Zeker niet. Maar ik zie wel de verschillen. Mensen die zich in paniek op allerlei dwaalsporen begeven en laten brengen zonder zelf nog te weten wat het ‘einddoel’ is en mensen die bewust kiezen voor een weg naar genezing. Soms via een – ogenschijnlijk – onbegaanbaar pad.
Ziekte, lijden en beproeving. Onze diepere geest leert op deze manier de beperkingen van het simpelweg gelukkig zijn. Het verdriet, de pieken en dalen van het leven worden daardoor zichtbaar en voelbaar. Hoe ontstaat er weer verbinding tussen het zieke lichaam en de diepere geest? Op welke wijze helpt de ziekte en het lijden ons tot transformatie om te komen tot ‘bevrijding’? Bevrijding van ‘afwachten, berusten en lijdelijkheid’. Bevrijding tot ‘rust, mediatie, moed en duurzaam geluk’.
Ik wens je wijsheid en kracht!
Beeld: David Kanigan
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
