Wie kent hem niet, Rob Trip, de man van het NOS Journaal? In maart dit jaar moest hij plotseling zijn werkzaamheden neerleggen: prostaatkanker. Hij is weer zo’n voorbeeld van iemand die het er goed vanaf bracht door zelf de regie te nemen. Dat kan zelfs het verschil betekenen tussen leven en dood, zo laat een NRC-lezer zien.
Er was een periode waarin hij helemaal niet zeker wist of hij ooit nog zou terugkeren. „Nadat ze een scan hadden gemaakt, hoorde ik dat het foute boel was. Ze hadden rare plekken gezien. Als de kanker uitgezaaid zou zijn, zou er alleen palliatieve behandeling mogelijk zijn. In die dagen was er even helemaal geen toekomst meer. Alleen totale onzekerheid.”
“Ik wil naar het sneldiagostiektraject”
Hij had helemaal geen klachten toen hij in februari bloed liet prikken. „Maar omdat ik iemand gekend heb die al jong prostaatkanker kreeg, laat ik mezelf al acht jaar controleren op PSA”, vertelt hij in NRC. „De laatste twee keer waren die uitslagen aan de hoge kant. Huisartsen zijn dan terughoudend: een hoge waarde betekent nog niet dat je prostaatkanker hebt. Maar andersom geldt: als je wél prostaatkanker hebt, dan is die waarde per definitie hoog. Dus ik zei: ik wil echt verder onderzoek. Niet bij ‘een uroloog’, ik wil naar het sneldiagostiektraject in het Radboud-umc. Als ik dat niet had doorgedrukt, was ik er misschien niet levend uitgekomen. Dat is mijn boodschap aan mannen van mijn leeftijd: laat je bloed prikken, bij twijfel moet je echt zelf in actie komen. Te veel huisartsen laten het erbij zitten.”
De radioloog van het ‘Radboud’ belde nog diezelfde middag: er waren op de scan plekken te zien die er niet goed uitzagen. Er moest materiaal weggehaald worden voor nader onderzoek. Ja, dat was een enorme schok, zegt hij.
Tegen beter weten in
Hij was bij een herseninfarct al eens door het oog van de naald gekropen. Trip zat middenin de voorbereidingen van de Provinciale Statenverkiezingen, die hij voor televisie zou presenteren. „We hebben zelfs nog promo’s opgenomen bij het provinciehuis.” Hij ging er tegen beter weten in vanuit dat de dokter ook nog kon zeggen: ‘Mijnheer Trip, er is gelukkig toch niks aan de hand’.
Toen hij hoorde dat het echt mis was, moest onmiddellijk weefsel onderzocht worden. Vervolgens zou er een nieuwe scan komen, waarin naar mogelijke uitzaaiingen gespeurd zou worden. En daarna begon het wachten op de operatie.
Tegenwoordig kun je digitaal je dossier inkijken. „Dat is nogal confronterend. Je ziet je onderzoeksresultaten afgebeeld staan in een uiterst zakelijke T-splitsing: linksaf betekent behandelen, rechtsaf is de palliatieve route. Zo’n grafiekje staat vervolgens op je netvlies gebrand.”
Onwillekeurig begon hij om te kijken
En hij begon onwillekeurig om te kijken. „Je hoort weleens over mensen die terminaal zijn en zeggen: ik heb pas drie jaar geleden de liefde van mijn leven gevonden. Dan denk ik altijd: wat hartverscheurend. Want ik heb tenminste het geluk gehad dat ik al heel jong de liefde van mijn leven ben tegengekomen. Aan de ene kant ben je doodverdrietig omdat er misschien een afscheid aankomt, aan de andere kant is er het besef dat je dat wel mee hebt mogen maken.’
Hij ziet zijn vrouw Petri en zichzelf nog zitten in de auto, in de parkeergarage van het ziekenhuis na een ernstig gesprek met zijn artsen. Ze waren te laat bij de slagboom. Ze konden niet meer uitrijden. Er ging een onheilspellende symboliek uit van die mededeling bij de slagboom: ‘Uw tijd is verstreken’. “Dat onverbiddelijke gevoel van: I’m out of luck. Ik heb een paar keer in mijn leven mazzel gehad, maar nu ben ik dus wél de klos. Dat zijn zwarte momenten geweest.”
“Als u klachten heeft is het vroeg genoeg”
Een NRC-lezer, Jan Kofman, vertelt in een ingezonden brief dezelfde ervaring te hebben als Rob Trip: „Als u klachten heeft is het vroeg genoeg”, was het antwoord van zijn huisarts op zijn verzoek om een PSA-test. “Toch ben ik blijven aandringen. Ik kreeg uiteindelijk een onderzoek en werd op basis daarvan doorverwezen naar de uroloog. Die stelde een agressieve vorm van prostaatkanker vast. Ik werd geopereerd en ben genezen.” „Meneer, u zou een pechgevalletje geweest zijn als u niet zelf doorgezet zou hebben”, zei de uroloog. “Huisartsen met het beleid van wachten tot er klachten zijn, zouden eens moeten luisteren naar mensen zoals Trip. Mijn advies: mannen, laat je niet wegsturen bij dit soort huisartsen.”
MMV maakt wekelijks een selectie uit het nieuws over voeding en leefstijl in relatie tot kanker en andere medische condities.
Inschrijven nieuwsbrief
