Een van de meest indrukwekkende boeken die ik gelezen heb, is het boek 'Wanneer je lichaam nee zegt' van dr. Gabor Maté. Maté vertelt over het verband tussen onderdrukte emoties, stress en ziekte. Het deed me sterk denken aan mijn eigen ervaringen met het aanvoelen en aangeven van de grenzen van mijn lichaam en geest.
Wanneer we pijn hebben, denken we dat een nieuw medicijn, een operatie of lasertechniek ons daar het beste van af kan helpen. Dat je met gerichte aandacht en beweging meer effect bereikt is tamelijk onbekend, daarom deel ik graag het indrukwekkende verhaal van Regi.
Vandaag lag ik op de bank en zat mijn zesjarige zoontje Jack op mijn buik. Met zijn wijsvingertje wijst hij naar mijn hartgebied en zegt: 'Hier leef je'. Die komt binnen. Bedoelt hij écht: in je hart?
Onlangs las ik dat de 26-jarige Natalie al acht jaar strijdt voor de erkenning van fibromyalgie als chronische ziekte. Wat een doorzetter! En hoe herkenbaar is het gevoel dat je na een diagnose aan je lot wordt overgelaten, terwijl er ongelooflijk veel is dat je zelf kunt doen.
