‘Niemand hoeft alleen te gaan’

Van de week werd ik gegrepen door een gedicht dat kennelijk een open zenuw raakte. Het herinnerde me aan de laatste levensdagen van mijn vader die dit voorjaar in het begin van de coronacrisis zielsalleen overleed. Het gedicht roept pijn en verdriet in mij wakker. En niet alleen in mij, getuige de vele reacties die ik kreeg toen ik het gedicht deelde via Facebook. 
Lees verder