Frits Muskiet

Wij zijn ons brein, schreef een hersenwetenschapper. Wij zijn onze hormonen, schreef een endocrinoloog. Allebei waar, maar we worden ook deels aangestuurd door ‘beestjes’ in onze darmen.

Het RIVM stelt dat de magnesiuminname van Nederlanders ‘adequaat lijkt’. Wie de cijfers naast de Amerikaanse en Scandinavische voedingsnormen legt, komt tot een andere conclusie. Ruim een kwart van de volwassen bevolking boven de 9 jaar heeft een te lage gebruikelijke magnesiuminname.

Voor een goede gezondheid is ‘balans’ tussen calcium en magnesium van belang. Bij een overschot aan calcium komt de functie van magnesium in gevaar met hoge bloeddruk, hartproblemen, spierzwakte, depressie en breekbare botten tot gevolg.

‘Ziektegevoelige genen’ krijgen de schuld van aandoeningen die door omgevingsfactoren ontstaan. Niet zo’n gen, maar een ongezonde leefstijl leidt tot ziekte. Door erover te praten als ‘aandoeningen die in de familie zitten’ verloochenen we onze evolutionaire geschiedenis.

Acute stress kan ons tot voordeel zijn, chronische stress kent louter nadelen. Steeds meer onderzoek laat zien dat een toestand van chronische stress met een acute stressor te bestrijden is.

Meisjes worden steeds jonger voor de eerst keer ongesteld. Waarom daalt de leeftijd van deze ‘menarche’? Het antwoord is gelegen in de welvaart. Deze lijkt ons te programmeren voor een korter leven.

In De Telegraaf van 5 april uit professor bio-archeologie Armanda Henry (Leiden) stevige kritiek op het zogeheten paleodieet: 'In werkelijkheid weten we helemaal niet hoe onze voorouders aten, dus het idee van een oermensdieet is gewoon onzin.' Daarmee keert ze zich tegen populaire diëten en sociale mediafiguren die hun volgers beïnvloeden met nonsens zoals paleo chocoladecakes. Het bij-effect is echter kwalijk.

Voedingsonderzoek blijft verbazen. Moesten we eerst verzadigd vet vervangen door een hoeveelheid linolzuur die onze voorouders nooit hadden kunnen eten, moeten we nu weer melk gaan drinken of calcium slikken om het risico op dikke darmkanker te verlagen (1,2). In dit artikel wordt de achtergrond van het colonkanker risico door (bewerkt) rood vlees onderzocht en wordt de vraag gesteld of we melk en calcium eigenlijk wel nodig hebben om dit risico te verkleinen.

‘Elke dag een glas melk helpt tegen dikke darmkanker.’ In de media verscheen onlangs de aanbeveling om ons glas bier of wijn te vervangen door een glas melk. Een curieus advies. Wie écht iets wil doen om kanker te voorkomen, kan beter proberen om eerst de achterliggende mechanismes te begrijpen. Gezondere voedselkeuzes volgen dan meestal vanzelf.