Aan het roer

Als je kanker krijgt, word - als je niet uitkijkt - je leven je uit je handen getrokken. Door de kanker, die van binnen aan je vreet. En die de boel overneemt, je leven inpikt, tot de dood erop volgt. Door het ziekenhuis, die een batterij aan onderzoeken en afspraken voor je uitzet. Tot je alleen nog maar patiënt bent. Dat gebeurt er als je niet uitkijkt. Het is belangrijk om op de een of andere manier zèlf aan het roer te blijven staan. Zèlf keuzes te blijven maken.
Lees verder

Muiten

Als je ziek bent, en je een behandelproces doormaakt, duurt alles altijd langer dan je denkt. Precies zoals Judith Herzberg dicht: ‘Het duurt altijd langer dan je denkt. Ook als je denkt, ‘het zal wel langer duren dan ik denk’, duurt het nog langer dan je denkt’.
Lees verder

Met angst en beven, leven of overleven

angstbevolkingsonderzoekkankerkwaliteit van levenscreeningstress

De nieuwe Uitzicht valt in de bus en ik lees het interview met Ivan Wolffers. Wat word ik daar blij van! Hij raakt aan iets wat ik vaak heb vermoed, maar nooit hardop heb durven uitspreken: ook de zorgverleners vibreren mee op de angst voor de dood, die zich onherroepelijk aandient bij de diagnose ‘je hebt kanker’.
Lees verder

Trauma van het wachten

posttraumatische groeitraumazelfregieziekenhuis

Ik was de afgelopen tijd weer een paar keer in het ziekenhuis. Gelukkig niet voor de kanker, maar voor kleine zorgen en steun voor anderen. Zo ging ik met mijn steeds wankeler lopende moeder mee naar de neuroloog, bracht ik mijn doodzieke kat* naar het dierenziekenhuis en ging ik voor mezelf naar de plastisch chirurg om de last van mijn siliconenimplantaat te bespreken.
Lees verder

Ja, er is hoop

BorstkankerdiagnoseHoopkwaliteit van levenveerkracht

Afgelopen week had ik een oud collega aan de telefoon. Ze heeft borstkanker, uitgezaaid naar de botten. In een maand tijd is haar leven, haar wereld, haar gezin (met twee kleine meiden) op de kop gegaan.
Lees verder

Balanceren met verlangen

Borstkankerprotocolzelfonderzoek

De tijd vliegt. En tegelijk lijkt ie stil te staan. Het voelt als vorige week dat mijn kinderen geboren zijn. Nu zijn ze allebei het huis uit. Het voelt als gisteren dat ik borstkanker kreeg, en nu durf ik weer voorzichtig te denken over herstel. Het voelt als vanochtend dat ik de vorige column schreef, maar het is alweer een maand geleden.
Lees verder

Patiënt zijn… ik wil er niet aan

angstschuldgevoel

Mijn column moest deze week af. Dat is niet gelukt, terwijl ik normaalgesproken stipt ben wat betreft afspraken en deadlines. Ik had het niet bijzonder druk en er waren ook geen onverwachte gebeurtenissen. Dus wat was er aan de hand?
Lees verder

‘Gezond verstand geneeskunde’

leefstijlgeneeskundeMoermandieetvoeding

Een gezonde leefstijl komt een soepel beloop van infecties ten goede, schrijft een internist in Trouw (9 juli) naar aanleiding van de vele ernstig zieke coronapatiënten met overgewicht. We moeten ons richten op preventie: ‘Gezond verstand geneeskunde’. Een bekende gedachtegang – ook als het om kanker gaat. In mijn ogen is gezond leven pure levenskunst!
Lees verder

Regulier of alternatief?

Borstkankerdieet

Het is nu bijna 9 jaar geleden dat ik voor de eerste keer borstkanker kreeg. Dat resulteerde in de amputatie van mijn rechterborst. Drie jaar later was mijn linkerborst aan de beurt. Ook die heb ik geofferd. Die tweede keer heb ik ook chemokuren en hormoonbehandelingen ondergaan. De hormonen slik ik nog steeds.
Lees verder